برای بشری که در عصر روشنگری و فرامدرن کنونی زیست می‌کند؛ هیچ دارایی بالاتر از ارتباطات وجود ندارد و روابط عمومی‌ که رکن اصلی پیدایش و نگرش فرازمانی را مدیریت می‌کند، به حق گنجینه‌ای پایدار و هنری در جهت به‌روزرسانی و شکوفایی ارتباطات است؛ که همچون مشعلی با تمرکز بر حفظ و ثبات سرمایه‌های مادی و انسانی و توسعه آنها بر اساس نیاز و آینده‌نگری راه‌یابی می‌کند.